| Veðurstofa Íslands
Jarðeðlissvið |
Jarðskjálftar 20110912 - 20110918, vika 37
PostScript-skrá
Forrit sem les PostScript-skrár má nálgast hér
Sérkort af |
Lýsing á skjálftavirkni vikunnar
Yfir þúsund jarðskjálftar mældust í vikunni, langflestir með upptök á Hellisheiði. Orkuveita Reykjavíkur jók niðurrennsli við Húsmúla sem olli smáskjálftavirkni. Holur eru boraðar til að skila vatni frá Hellisheiðarvirkjun aftur ofan í jarðlögin. Vatnið virkar þá eins og smurning og dregur þá úr viðnámi í berginu sem getur þá komið á hreyfingu með tilheyrandi smáskjálftum (úr fréttatilkynningu frá Orkuveitu Reykjavíkur 13. september). Heldur dró úr virkni í Mýrdalsjökli, en þó mældust um 100 jarðskjálftar þar.
Reykjanesskagi og -hryggur
Fimm jarðskjálftar voru staðsettir út á hrygg í vikunni, allir innan við 2,5 stig. Á Reykjanesskaga var lítið um skjálfta. Tólf smáskjálftar mældust, aðallega undir Sveifluhálsi og Trölladyngju, vestan Kleifarvatns.
Suðurland
Við Húsmúla á Hellisheiði mældust mörg hundruð smáskjálftar sem urðu vegna niðurdælingar vatns við Hellisheiðarvirkjun. Flestir voru um og innan við einn að stærð en nokkrir mældust í kringum 2,5 stig.
Fáir skjálftar áttu upptök á Suðurlandsundirlendinu og voru litlir og dreifðir.
Mýrdalsjökull
Um hundrað skjálftar voru staðsettir í Mýrdalsjökli, flestir í öskjunni. Stærstu voru hátt í þrjú stig. Á Torfajökulssvæðinu mældust þrír skjálftar, stærsti rúmlega tveir.
Hálendið
Lítil jarðskjálftavirkni var á hálendinu. Aðeins þrír skjálftar voru staðsettir undir Vatnajökli, einn við Hamarinn og tveir við Kverkfjöll. Þeir voru allir innan við tvö stig að stærð. Einn skjálfti var staðsettur við Geitlandsjökul í Langjökli, um einn að stærð.
Norðan Vatnajökuls mældust innan við tuttugu skjálftar, flestir við Hlaupfell. Stærstu voru um 1,5 stig.
Norðurland
Mesta skjálftavirknin norðan við land var í Öxarfirði. Þar mældust um 30 skjálftar, stærstu um 2,5 stig. Aðrir voru dreifðir um misgengi brotabeltisins og stærstu aðeins rúmlega tvö stig. Nokkrir smáskjálftar mældust á Kröflu- og Þeistareykjasvæðinu.
Bergþóra S. Þorbjarnardóttir