Next: LOKAORÐ
Up: STÝRISKRÁR FYRIR NOKKRAR TEGUNDIR
Previous: Greinargerðir
Útgáfustjórn hefur lagt fram eftirfarandi reglur um útgáfu smárita á vegum
Veðurstofu Íslands:
- Útgáfa smárita á Veðurstofu Íslands fer fram með skipulegum og
samræmdum
hætti. Smáritin eru oft 1-3 síður, en geta þó í ákveðnum tilvikum verið
umfangsmeiri.
- Efst á fyrstu síðu smárits verði nafn og merki Veðurstofunnar. Ennfremur
útgáfudagur og tilvísunarnúmer. Númerið er samsett úr skammstöfun sviðs,
fangamarki höfundar, ártali, og hvar ritverkið er í röð höfundar viðkomandi
ár. Dæmi: JA-PH-97-01.
- Ekki er um neitt formlegt ritraðarheiti að ræða. Hins vegar getur höfundur
sjálfur kallað smárit sitt álitsgerð, minnisblað, minnispunkta, hugleiðingu
eða annað eftir því sem hann telur henta hverju sinni. Þetta heiti standi þá
í titli eða fyrir neðan hann.
- Höfundur undirritar smárit sín eigin hendi.
- Höfundur lætur eintak af smáriti sínu á bókasafn. Þar verður sérstök mappa
fyrir smárit. Einnig á höfundur kost á að koma því fyrir í málasafni
Veðurstofunnar telji hann sérstaka þörf á varðveislu þess þar.
- Smáritin verða tölvuskráð á bókasafni.
Í reglum útgáfustjórnar er ekki gerð krafa um að fullt nafn höfundar komi fram,
nema sem eiginhandarundirskrift hans.
Enda þótt oftast megi líklega geta sér til um höfundinn útfrá
fangamarki, undirskrift og efni ritsins, þykir mér einsýnt að fullt nafn
höfundar prentað skýru letri sé betri kostur en eiginhandaráritun. Einkum
hlýtur þetta að létta þeim verkið sem sjá á um tölvuskráningu smáritanna.
Einnig er líklegt að mörg smárita Veðurstofunnar
verði ekki endilega prentuð út og ljósrituð einu sinni í tilteknu upplagi,
heldur verði þau geymd á tölvutæku formi og prentuð út þegar þurfa þykir.
Varla munu menn þá hirða um að pára nafn sitt undir í hvert sinn.
Ég legg því til að fólk leggi nafn sitt við skrif sín, t.d. með því
að nota \author
skipunina, sbr. dæmið hér á eftir.
Umbrotsskrá fyrir smárit Veðurstofunnar heitir smarit.sty
og til að nota hana er eftirfarandi línu skotið inn í textaskrána, þegar búið
er að velja skjalaklasa:
\usepackage[islenska]{smarit}
Auk íslenskunnar er boðið upp á enska uppsetningu.
Til að auðkenna skjalið í samræmi
við reglur um útlit plagga af þessari gerð þarf að skilgreina fimm
breytur. Breyturnar eru:
- rittegund
- Tegund ritverks, t.d. ,,Minnisblað``, ,,Hugleiðingar``,
,,Skítkast`` eða annað í þeim dúr. Smárit þessi ætti ekki að kalla rit
eða greinargerðir, þau nöfn eru frátekin fyrir aðra flokka rita
Veðurstofunnar.
- ritnumer
- Númer ritsins í ritröð höfundar þetta árið, sbr. reglur
útgáfustjórnar hér á undan.
- svid
- Skammstöfun fagsviðs þess er höfundur starfar á, JA fyrir
Jarðeðlissvið, TA fyrir Tækni- og athuganasvið, ÚR fyrir Úrvinnslu- og
rannsóknasvið, ÞJ fyrir Þjónustusvið og UT fyrir Upplýsingatæknideild.
Ef notaðar eru aðrar skammstafanir
er skilin eftir eyða í stað nafns sviðs í haus á fyrstu síðu en skammstöfunin
notuð í tilvísunarnúmerinu.
- fangamark
- Fangamark höfundar eða höfunda. Við leggjum til að ef fleiri en
einn höfundur er að verkinu þá sé skilið milli fangamarka með skástriki (/).
- artal
- Árið sem smáritið var fyrst prentað.
Í fyrstu útgáfu smárit.sty voru
ártal og dagsetning ákvörðuð sjálfvirkt og þurfti
höfundur ekki að gefa þau upp.
Sá galli er á því fyrirkomulagi að ártalið er hluti af einkennistölu
plaggsins og má því ekki breytast þótt skjalið sé prentað oftar en einu
sinni. Þessi breyting á smarit.sty þýðir að ekki er hægt að
brjóta gömul smárit (þ.e. plögg þar sem \artal
er ekki
skilgreint) með núverandi útgáfu stýriskrárinnar, nema bæta fyrst
ártalinu inn í skjalið eins og að ofan er lýst.
Sem dæmi um notkun smarit.sty fylgir hér á eftir fyrsti hluti
smárits, eins og það lítur út áður en skjalið er brotið með LATEX.
%%
%% Dæmigert smárit.
%%
\documentclass[a4paper,12pt]{article}
\usepackage[islenska]{smarit}
\rittegund{Fróðleiksmoli}
\ritnumer{01}
\svid{JA}
\fangamark{SThR}
\begin{document}
\title{Hið dæmigerða smárit}
\author{Sigurður Th.\ Rögnvaldsson}
\date{}
\maketitle
Hér kemur texti smáritsins í stríðum straumum...
Útliti smáritanna er að mestu leiti stæling á útliti
greinargerða Orkustofnunar. Ekki er víst að þetta yfirbragð falli öllum í
geð og tek ég fúslega við ábendingum um breytingar, en lofa þó ekki
að framkvæma þær.
Next: LOKAORÐ
Up: STÝRISKRÁR FYRIR NOKKRAR TEGUNDIR
Previous: Greinargerðir
Sigurdur Th. Rognvaldsson
1999-04-13